گروت اپوکسی به دلیل استحکام بالا و مقاومت شیمیایی معروف است و آن را به یک راه حل همه کاره برای طیف گسترده ای از کاربردهای تخصصی تبدیل می کند. برخلاف سایر گروت ها که تمیز کردن منظم آنها ضروری است، ماهیت غیر متخلخل رزین اپوکسی اجازه نمی دهد کثیفی، کثیفی یا رطوبت به درزهای دوغاب نفوذ کند.
جایگزینی برای دوغاب معمولی وجود دارد که زمان تمیز کردن شما را کاهش می دهد و کاشی و موزاییک های شما در ماه ها و سال های آینده مانند الان درخشان خواهد بود.
دوغاب سنتی از مخلوطی بر پایه سیمان ساخته می شود. ضد آب نیست و در واقع وقتی خیس می شود آب را جذب می کند. همچنین لکهها را به راحتی جذب میکند، همانطور که هر کسی که دوغاب را تمیز کرده است، این را تایید میکند.
از طرف دیگر، دوغاب اپوکسی از رزین های اپوکسی ترکیب شده با پودر پرکننده ساخته می شود. این باعث می شود ضد آب و تقریباً به طور کامل در برابر لکه مقاوم باشد. دوام آن سبب شده گروت اپوکسی به گزینه ای ایده آل برای پاشیدن آب، کف و مکان های پرتردد تبدیل شود.
مقاله مفید پیشنهادی : کفپوش پارکینگ
دوغاب اپوکسی ترک نمیخورد، چروک نمی شود یا تغییر رنگ نمی دهد و برای استفاده در مناطق مرطوب مانند دوش ها ایده آل است. همچنین در برابر مواد شیمیایی خشن موجود در محصولات تمیز کننده بسیار مقاوم است. گفتنی است، گروت های اپوکسی عموماً مقاومت شیمیایی بالاتری دارند و نسبت به دوغاب های سیمانی معمولی انعطاف پذیرتر هستند، که ظاهراً آنها را برای مکان هایی مانند آشپزخانه و سالن های ورودی و تأسیسات تجاری مانند رستوران ها بادوام تر و مقاوم تر در برابر لک می کند. با این حال، دوغاب های اپوکسی را می توان در هر نوع نصب داخلی و با هر کاشی سرامیکی یا سنگ طبیعی استفاده کرد (مگر اینکه توسط سازنده کاشی غیر از این ذکر شده باشد). بیشتر گروت های اپوکسی با آب تمیز می شوند و به عنوان یک امتیاز اضافی، برخلاف دوغاب سیمان سنتی، گروت اپوکسی به دلیل ماهیت غیر متخلخل آن معمولاً پس از نصب نیازی به آب بندی ندارند.
مانند هر محصول و روشی، گروت اپوکسی نیز علاوه بر مزایا، معایبی نیز دارد. یکی از معایب هزینه بیشترش نسبت به سایر گروت ها است. انتظار داشته باشید که سه تا پنج برابر بیشتر از دوغاب سیمان استاندارد برای محصول خود بپردازید. همچنین نصب و تمیز کردن صحیح آنها دشوار است. در گذشته بدترین مشکل این بود که اغلب پس از تمیز کردن دوغاب، سوراخ هایی ظاهر می شدند. این امر به این دلیل اتفاق افتاد که بسیاری از دوغاب های اپوکسی پس از قرار دادن در اتصالات کاشی، آویزان شدند و هوای محبوس شده را در حباب های کوچک به سمت بالا وادار کردند. به نظر می رسید که این حباب ها همیشه درست زمانی که اجزای اپوکسی شروع به سخت شدن کردند و سوراخ هایی را ایجاد کردند به سطح می رسند. درست کردن سریع سوراخ ها غیر ممکن بود، زیرا دوغاب اپوکسی باقی مانده برای پر کردن آن ها خیلی سخت بود. (باید به این نکته اشاره کنم که سوراخ های سوزنی نیز می توانند از خروج هوا از زیر کاشی هایی که به درستی بستر نشده اند، ایجاد شوند.) نسخه های قدیمی تر برخی از گروت های اپوکسی نیز هنگام قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش زیر نور مستقیم خورشید مستعد تغییر رنگ بودند.
مقاله پیشنهادی :اپوکسی کف
اگر دوغاب اپوکسی را انتخاب می کنید، رنگ دوغاب خود را تا حد امکان با رنگ کاشی خود مطابقت دهید. این امر باعث می شود هر گونه نقص در کاشی کاری یا دوغاب کمتر آشکار شود. همچنین اطمینان حاصل کنید که کاشی کار شما در استفاده از دوغاب اپوکسی با تجربه است، زیرا مراحل درگیر به طور قابل توجهی با دوغاب سیمان سنتی متفاوت است.
با این حال، در پاسخ به نگرانی های ابراز شده توسط نصب کنندگان، بسیاری از تولید کنندگان مشکلاتی را که بر نسخه های قبلی تأثیر می گذاشت، حل کرده اند. از طریق تحقیقات و پیشرفت های فنی، دوغاب های اپوکسی در دسترس هستند که افتادگی یا تغییر رنگ نمی دهند و نصب و تمیز کردن آن ها بسیار آسان تر است.